Op dinsdag 27 maart a.s. werd in de gereformeerde kerk te Nieuw-Loosdrecht de jaarvergadering van de HKL gehouden. Aansluitend vertelde Frits Erdmann over ‘Het Loosdrechtse Bos’ met als kroonjuweel ‘Zonnestraal’.

Een korte impressie:

In 1919 liepen Jan van Zutphen en de architecten Jan Duiker en Bernard Bijvoet door het bos op zoek naar een geschikte locatie voor de realisatie van een sanatorium voor diamantbewerkers in Amsterdam. Haast was geboden. Volksvijand nummer 1 -de Tuberculose- heerste in Nederland.

Het begon allemaal met de bouw van de Pampahoeve in 1911. De toenmalige oud consul Frederik Smidt keerde terug uit Argentinië en kocht het Loosdrechts- of Emtincks bos. Hij liet een bouwpakket van Boulton & Paul Ltd. uit Norwich, Engeland komen en noemde de villa naar de Argentijnse open graslanden, waar hij goede herinneringen aan had. Na zijn overlijden in 1918 kocht het KSF het bos en opstallen aan tezamen met de westelijke landbouwgronden van de Gooise kerken. Vanwege de straalsgewijze verkaveling van de gronden (totaal 116 ha.) kreeg het de naam Zonnestraal.

Al snel bleek de Pampahoeve te klein als sanatorium. Er was uitbreiding nodig. De daarop volgende jaren zouden leiden tot de realisatie van het ensemble dat wij nu nog steeds kennen als Zonnestraal.
Op 27 maart 2018 zal uitgebreid worden stilgestaan bij de reden waarom Jan van Zutphen en diens architecten juist daar wilden bouwen, ver van Amsterdam. Wie was Jan van Zutphen en waarom wilden de diamantbewerkers een eigen sanatorium?

Ook staat Erdmann uitgebreid stil bij de architectuur van Zonnestraal en de vraag waarom het is voorgesteld voor de UNESCO-Werelderfgoedlijst.

Belangstellenden, ook van buiten onze Historische Kring, zijn van harte welkom!

Vergadering en lezing zijn in de Gereformeerde Kerk, Nieuw-Loosdrechtsedijk 55 in Nieuw Loosdrecht.